Çocukları cinsel tacizden nasıl koruyabiliriz?

Pedagog gözüyle çocuk tacizi

Çocukların cinsel tacize uğramaları, ne yazık ki zannettiğimizden çok daha sık rastlanılan bir durum. Üstelik taciz, sadece sokakta yabancılar tarafından ya da çocuğu uzaktan görüp "tahrik" olan kişilerden gelmiyor. Ne yazık ki en sık olarak çocuğun çok yakınında, tanıdığı, güvendiği ya da anne-babasının tanıyıp güvendiği kişiler çocuğu taciz ediyorlar.

Çocuk, sevgi ile taciz arasındaki farkı bilmiyor!
Özellikle küçük yaşlardaki çocuklar, yakınlarındaki kişilerin kendilerini sevmeleri ile taciz etmeleri arasındaki farkı uzun süre anlayamayabiliyorlar. Bu nedenle çocukların korunmaları çok büyük önem kazanıyor. Evet, koruma değil "korunma". Peki ama, nasıl?

Anne, küçük çocuğa bile mahremiyet alanı sunmalı!
Öncelikle çocuğun annesinin bile mümkün olan en kısa zamanda çocuğun mahremiyetine özen göstermesi gerekir. Banyoda, tuvalet temizliğinde özel bölgelerinin sadece kendisine özel olduğunu, buralara ailesi dahil hiç kimsenin dokunamayacağını; Aynı şekilde bedeninin ona ait olduğunu, yine kimsenin bedenine dokunamayacağını erkenden öğretmek gerekiyor.
Bu nedenle;

-          Tuvalet eğitimi süresince  az sayıda kişinin çocuğun bezini değiştirmesi,

-          Tuvalet eğitimi tamamlandıktan sonra mümkün olduğunca özel bölgelerine temizlik için bile olsa sadece kendisinin dokunabileceği hususuna özen gösterilmesi gerekiyor.

Böylece çocuk tehditleri daha kolay hissedebiliyor ve annesini bu tehditlerle ilgili uyarabiliyor.

Çocukla doğru iletişim kurmak çok önemli
Bir başka koruma yolu da çocukla iletişimin iyi olması. Çocuklar yaşadıkları şeylerle ilgili eleştirileceklerini, kendilerine kızılacağını düşündüklerinde bunları anne-babalarıyla paylaşmıyorlar. Oysa her ne yaşarsa yaşasın bunu paylaşması ve kendisine hiçbir şekilde kızılmayacağını bilmesi çocuğun herhangi bir tehdit altındayken bunu kolayca paylaşmasına olanak veriyor.

Bu konuda hafif paranoyak olabilirsiniz!
ailelerin etraflarına iyi bakmalarının ve çok çok güvendikleri kişiler dışında çocuklarını kısa süreli de olsa başka insanlara emanet etmemeleri gerekir.

Taciz edilen çocuk, kendini suç ortağı zannedebilir!
Bir çocuk babası tarafından taciz ediliyorsa, bu durum bebekliğinden beri devam ediyorsa, ne olacak? Çocuk bunu anlayabilir mi? Anlarsa ne yapacak? Anneye anlatabilir mi? Bu gerçekten zor bir durum! Çünkü bu durumda çocuklar babalarının sevgilerini kaybetmekten korktukları için uzun süre durumu saklayabiliyorlar. Başlangıçta tam olarak ne olduğunu anlamadıkları için ve hayatlarının doğal bir parçası olduğu için bunu babalarının kendilerini sevme biçimi olarak algılayabiliyorlar. Ama biraz büyüdüklerinde yanlış bir şeyler olduğunu, babanın yaptığı şeyleri gizlice yapmaya çalışmasından hep anne yokken yapmasından tedirgin oluyorlar. Bu aşamada da annelerine söylemenin ne kadar uygun olduğunu sorguluyorlar. Çocuk tacizcileri maalesef çocukların da bir şekilde hoşuna gidecek şeyler yaparak çocuğun da bu işin bir parçası olmasına uğraşıyorlar. Bu durumda çocuk kendisini suçlu hissettiği için de susuyor. Ta ki anne bir şeylerden şüphelenene kadar...

Taciz mağdurları kendi çocuklarını koruyamıyor
Bir başka önemli konu da çocukluğunda taciz mağduru olan kişilerin kimi zaman kendi çocuklarının tacizlerini fark etmelerinin daha zor olması. Kendisi taciz mağduru olan bir çok anne-baba aslında kendi çocuklarını benzer bir durumdan korumak için fazla hassas olduklarını ama buna rağmen çocuğun başına gelen şeyi fark edemediklerini, buna şaşırdıklarını dile getiriyorlar. Oysa bir şekilde belki bilinç dışı olarak çocuğun başına gelmesi muhtemel şeyleri göremiyorlar. Bu nedenle de bu durumdaki ebeveynlerin daha dikkatli olmaları gerektiğini ve geçmişten getirdikleri travmalar varsa bu konuda profesyonel bir destek almaları önemlidir.

(ALINTIDIR)

Sevgiyle Kalın